Interna Medicina
Interna medicina je grana i specijalnost medicine koja se bavi dijagnostikom i nehirurškim lečenjem bolesti odraslih osoba, naročito oboljenja unutrašnih organa. Doktor interne medicine koji se naziva i ,,Internista” tokom osnovnih studija i specijalizacije obučava se na koji način da preventira, dijagnostikuje i leči bolesti od kojih obolevaju odrasle osobe.
I ako sam naziv interna medicina upućuje na unutrašnje organe, internista leči čoveka kao celinu, a ne samo pojedinačne organe.
Subspecijalizacije Interne medicine
Internista se može opredeliti za dijagnostiku i lečenje svih unutrašnjih organa ili nastaviti sa dodatnim školovanjem kako bi se fokusirao na lečenje nekog pojedinačnog organa i stekao zvanje subspecijaliste interne medicine za neku od subspecijalistikih oblasti:
–Kardiologija, oboljenja srca i krvnih sudova.
–Endokrinologija, oboljenja endokrinog sistema.
–Gastroenterohepatologijalogija, oboljenja organa za vareneje.
–Hematologija, oboljenja krvi i krvnih elemenata.
–Nefrologija, oboljenja bubrega.
–Pulmologija, oboljenja pluća i organa za disanje.
–Reumatologija, oboljenja reumatskih bolesti.
Dijagnostički principi
Dijagnoza se u početku zasniva na anamnezi (medicinski intervju) i kliničkom pregledu. U toku razgovara lekar mora biti obučen da navede pacijenta da mu opiše tegobe.
Nakon uzimanja anamneze i fizikalnog pregleda može se postaviti diferencijalna dijagnoza, ili lista mogućih dijagnoza koja odgovaraju postojećim simptomima. Dalje ispitivanje ide ka laboratorijskoj dijagnostici, metodama vizualizacije rentgen dijagnostika, ultrazvuk, CT, NMR ili ukoliku je potrebno različite interventne procedure.
Diagnoza se nekad postavlja tek nakon biopsije patološki izmenjenog tkiva i njegove histopatološke obrade.